اثرات هورمون های تحریک کننده فولیکول نو ترکیب و hmg بر بلوغ اووسیت های نابالغ انسانی در محیط کشت و میزان جنین های ۸ سلولی حاصل از تزریق درون سیتوپلاسمی اسپرم

مقدمه: استفاده از روش بلوغ تخمک ها در محیط کشت (ivm)برای درمان ناباروری در زنان دارای سندرم پلی کیستیک تخمدان ( pcos) و یا افراد مبتلا به سندرم تحریک بیش از حد تخمدان (ohss) مفید می باشد و باعث کاهش میزان مصرف داروهای گنادوتروپین و در نتیجه کاهش هزینه های درمان می گردد. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات هورمون های hmg و r-fsh بر بلوغ اووسیت های نابالغ انسانی و میزان جنین های هشت سلولی ایجاد شده ، حاصل از تزریق اسپرم به سیتوپلاسم تخمک ( icsi) انجام شده است.   روش کار: این مطالعه از نوع تجربی و در سال 1386-1385 در مرکز تحقیقاتی درمانی ناباروری منتصریه و دانشگاه آزاد اسلامی مشهد انجام شده است. تعداد 156 تخمک نابالغ حاصل از تخمدان زنان کاندید لقاح درمحیط کشت (ivf) به سه گروه تقسیم شد. در گروه شاهد به محیط کشت اووسیت آلبومین سرم انسانی10% و در محیط کشت گروه های تجربی 1 و 2 به ترتیب r-fsh وhmg به مقدارiu/ml 075/0 اضافه شد. سپس تخمک های بالغ را با تزریق اسپرم به داخل سیتوپلاسم آنها بارور وتعداد رویان های هشت سلولی ایجاد شده توسط میکروسکوپ معکوس بررسی گردید. داده های کمی حاصل با استفاده از روش آماری مجذور کای و نرم افزار spss در سطح معنی داری p‏< 0.05 تحلیل گردید.   نتایج: میزان بلوغ اووسیت های نابالغ انسانی تا مرحله متا فاز 2 و رسیدن رویان ها به مرحله هشت سلولی به طور معنی داری در گروه های hmg و r-fsh نسبت به گروه کنترل افزایش نشان دادp< 0.001) (.   نتیجه گیری:هردو هورمونhmg و r-fsh باعث افزایش میزان بلوغ اووسیت های نابالغ انسانی در محیط کشت می شود ونیز میزان رسیدن رویان ها را به مرحله هشت سلولی افزایش می دهند.